به پاس آن همه مهر و وفایت
حقیر است این محبت‌ها برایت
ندیدم در جهان بهتر ز مادر
سر و جانم همه بادا فدایت

مادرم مرغ دلم پر می‌کشد اندر هوایت

آرام جان باز آ که من مشتاق آن خندیدنت

به ماتمت من مانده‌ام با صد هزاران آرزو

آغوش باز مضطرب در حسرت بوییدنت

ازجمله مسائلی که در جامعه ما اهمیت بسیار دارد، آشنایی با اندیشه ناب امام خمینی است. تردیدی نیست که مسأله جایگاه و نقش زنان در ابعاد مختلف جامعه، رابطه تنگاتنگی با جریانات فردی و اجتماعی تمام ملتها در طول تاریخ دارد. چون خداوند زن را در کنار مرد آفرید و در سایه هردو زندگی سرو سامان می یابد، لذا نیل به مراتب عالیه انسانی و تربیت نسلی سرافراز، وحدت و یگانگی هردو را می طلبد. خانواده بنیان جامعه است و جوامع عظیم انسانی از اجتماع این هسته های اولیه پدید می آید و شکل می گیرد. در اندیشه امام نیز زن دارای جایگاه والایی است و ایشان زنان را در کسب فضیلت ها و صفات نیکو، همرتبه با مردان می دانند.

امام خمینی در مورد زن و اهمیت نقش او دیدگاههای جامعی بر اساس جهان بینی مکتب اسلام دارند. ایشان از معدود کسانی بود که به این جهان بینی کامل، دست یافته و معتقد بودند بانوان در اسلام عالی رتبه هستند. جملات و عبارات زیادی در ارتباط با حجاب، تعلیم و تعلم، خودباری و انسان سازی و جایگاه سیاسی و اجتماعی بانوان با بیانی ساده ومعانی ژرف از ایشان برجای مانده که همانند منشوری جاویدان است که اگر دستورالعمل زنان و دولتهای اسلامی قرار گیرد، موجب سعادت و هدایت می شود. اینکه ما پیرامون اندیشه امام در ارتباط با جایگاه زنان تحقیق می کنیم به این خاطر است که شناخت این اندیشه و ارائه آن برای ارتقاء جامعه اسلامی و نیل به اهداف عالی آن امری ضروری می باشد. در طول این پژوهش تلاش می شود با اشاره به سخنان و فرمایشات امام بزرگوار به این سوال پاسخ داده شود که چرا امام  تلاش می کرد شخصیت و هویت زن مسلمان را بنمایاند و زنان را از مقام و مرتبه خودشان آگاه سازد.

روزه موجب تهذیب جامعه، و تداوم روح تعادل و همبستگی و برادری بین مسلمین و همدردی و همنواز، و استحکام پایه های فضایل اخلاقی و منهدم ساختن رذایل اخلاقی از قبیل فسق و فجور، فحشاء و جنایت می باشد.

از نتایج بارز روزه، برانگیختن حس همدردی نسبت به مستمندان و همنوعان تنگدست است، آنانکه زندگی آسوده ای دارند و رنج فقر و طعم گرسنگی و تشنگی را نچشیده اند . ممکن است از حال مستمندان غافل بمانند و روزه وسیله ای است که آنان را از غفلت می رهاند و رنج مستمندان را به یاد آنان می آورد تا به دستگیری فقیران همت گمارند و به درد دل آنان برسند.

از سویی به احسان و اطعام و انفاق به مستمندان در ماه مبارک رمضان بسیار سفارش شده است و از سوی دیگر گرسنگی و تشنگی روزه موجب درک رنج مستمند می گردد. و بدین ترتیب ثروتمندبه فقیر نزدیک می شود و احساس رقت می یابد و احسان و انفاق فزونی می گیرد و جامعه کمک به همنوع را می آموزد.

تا به مسلمانان به احسان نسبت به هم بپردازد و با تمرین براین صفت ازنده انسانی ، جامعه را از کینه برهانند و برادر وار، درکنار هم از نعمت های الهی بگیرند؛ و شایسته است که روزه داران به همه این نکات انسانی روزه توجه کنند و بکوشند واقعا فریضه روزه را آنچنان که باید بجا آورند و ماه مبارک رمضان را آنچنان که سزاوار این ماه است به سر آورند تا همگان از برنامه های سازنده اسلامی بهره مند شوند.

از حضرت امام حسن عسکری علیه السلام پرسیدند:  چرا روزه واجب شده است؟

فرمودند: تا ثرومتمند درد گرسنگی را دریابد و به فقیر توجه کند. (کافی، ج4، ص181)

و هشام از امام صادق علیه السلام علت روزه را پرسید فرمود: «خداوند روزه را واجب کرد تا غنی و فقیر با هم مساوی باشند. و بدان جهت که غنی رنج و گرسنگی را لمس نکرده تا به فقیر رحم کند و هر وقت چیزی خواسته قدرت بدست آوردن آن را داشته است خدا خواسته است که میان بندگانش یکنواختی بوجود آورد و خواسته است ثروتمند طعم گرسنگی را بچشد، و اگر جز این بود ثروتمند بر مستمند و گرسنه ترحم نمی کرد.» (وافی، ج2، ص8)

دل مــن گمشــده گر پیــــدا شــد
بسپــاریــــد امـاناٺـــــ حســـین

و اگـر از تپـــــش افتــاد دلـــــم
ببریــدش بہ مـلاقاٺـــــ حســـین

از حســین خواســتہ‌ام تـا شایـــد
بگـذارد ڪه غلامـــــش بشـــــوم

همہ گفتــــند محــال اسـٺ ولـے
دل‌ خوشم من بہ محالاٺ حســـین