یافته هایت را با باخته هایت مقایسه کن
اگر ” خدا ” را یافتی هر چه باختی مهم نیست . . .
دلم گرم خداوندیست که با دستان من ، گندم برای یاکریم خانه میریزد
چه بخشنده خدای عاشقی دارم که میخواند مرا با آنکه میداند گنهکارم
دلم گرم است ، میدانم بدون لطف او تنهای تنهایم برایت من ، خدا را آرزو دارم . . .
✨افق تا افق پیش چشمت کویر
✨زمین تا زمان بر ضریحت اسیر
✨جهان زنده شد تا که گفتم ز دل…
✨امیری حسین و نعم الامیر …
? بی خوابی شبهایتان..
را به چه تعبیر کنیم…
که آرامش نگاهتان را…
برایمان زمزمه می کند…
سوال و شبهه
بیشتر پیامبران در منطقه آسیا و خاور میانه ظهور کردن؟ آیا مناطق دیگر زمین نیازی به ارشاد پیامبران نداشتن؟ (مثلا در مناطق اروپایی یا مناطق سرد سیبری و قطب .)
پاسخ به سوال و شبهه :
طبق ادله عقلی لزوم بعثت پیامبران که درجای خود بیان شده است
الالهیات،علامه سبحانی،ج۳ ص۱۹ فصل هفتم
عقل حکم می کند که لطف خداوند اقتضا می کند برای هدایت همه مردمان پیامبران را ارسال کند، و در قرآن هم می بینیم که خداوند می فرماید:
“ما در میان تمام امت ها پیامبرانی را مبعوث کردیم”نحل ۳۶
و می گوید:
“هیچ امتی نبوده است مگر آنکه انذار دهنده ای داشته است”فاطر ۲۴
ودر روایات اسلامی نیز به آنچه ما گفتیم اشاره شده است
بحار الانوار،ج۱۱ ص۱ باب1
در آستانه بعثت و ولایت قرار داریم. این حادثه مبارك به راستى انفجار نور در قلب تاریكىها و فریادى در خاموشىها و هشدارى در اوج غفلتها بود. عظمت و اعجاز این حركت بزرگ و توفنده را مىتوان با مطالعه كارنامه جهان پیش از بعثت به دست آورد.
قرن ششم میلادى را باید عصر حاكمیت سیاهى و تباهى نامید، چرا كه در آن زمان ابرهاى متراكم نادانى، سایه شوم و سنگین خود را بر زندگى بشر افكنده بود و جوامع آن روز در تنگناهاى اقتصادى و اجتماعى مرگبارى قرار داشتند، لیكن سنت تاریخ و قانون طبیعت و مشیت حق تعالى، همواره به اثبات رسانیده كه در چنین مقاطع حساس و یأس آور است كه روشنایى و امید از اعماق ظلمت و یأس پیدا مىشود و بهار سبز و خرم از دل زمستان سرد و بىجان متولد مىگردد.
در عصرى، پیام روح بخش بعثت رسول اكرم صلی الله علیه و آله بر كالبد افسرده و مرده جهان دمیده شد كه پانصد سال و به نقلى هفتصد سال از ظهور عیسى بن مریم گذشته بود. در این فترت و فاصله ممتد كسى به پیامبرى مبعوث نگردید،جهل و ظلم بر سراسر گیتى حكومت مىكرد و جنگ نامعقول ایران و روم نابسامانىها و افسردگىهاى فراوانى به بار آورده بود.
