بسم رب الشهداوالصدیقین

دل رابه اب زدی ونرفت آبروی وطن
ازخون عشق رنگ توپرشدسبوی وطن
غواص رودخانه ی خون گشت جان وتنت
تاغرق خون خودشودچشم روی وطن
درزیرآب درپی خاکوطن شناکردی
قطعاشنیده بوی ازآن آب پاک ،بوی وطن
جان راسپردی ورفتی عقیده ات این بود
ازسرمبادکم شودش تارموی وطن
دوشمن اگرچه زنده به گورت کند،نمی میری
یادتوزنده است دردل ودرجان وکوی وطن
سرگفتمان خاک وغیرت وناموس ،نام توست
چون غیرتت شدفصل الخطاب گفت وگوی وطن
ای مظهرصداقت وایمان وپاکی ای شهید
خواهم صداکنمت،(روسفیدی قوی)وطن