بسم الله الرحمن الرحیم

ای امام زمان(عج)کاش زود تر می دانستمکه طولانی شدن غیبت شمابخاطرنداشتن یار است وچقدردیرفهمیدم که من هم میتوانم یارشما باشم،اصلا در فکرمن نمیگنجدکه یاران شما ازاین کره ی خاکی وتعدادی ازآن هاازهمین خاک پاک ایرانند.اگربه من گفته بودندکه یارشما، منتظرشماهستند،گناه در زندگیشان راه نداردواخلاقشان ستودنی است،هرگزگناه نمی کردم وبامادر خوش اخلاق بودم من حتی تعدادیاران شماراکه در مرحله اول313نفرهستندنمیدانستم 50نفرشان زن هستندخیلی خوش حال شدم وامیدوارتر،آنگاه که پدرم گفت:یاران شما،محدود به این تعداد نیستندودسته های بعدی هم درراه یاری شما، قیام میکنند.

پیامبراکرم فرمود:(هرکس بمیردوامام زمانش(عج)رانشناخته باشدبه مرگ جاهلیت مرده است:)

 

آقا.جان..

 

لا فتی الاعلی لاسیف الاذلفقار

بایادتونشسته ام،درراهی که عبور کنی،میخواهم درآخرین غروب زندگی برجای پای تو نماز بگذارم ،

ای غریبه همیشه آشنای من،مهدی جان!

باز دگر جهانی نمانده است جوانیمان رفت ونیامدی …

الوعده الوفا…

می رسد ازراه مردی از دیار آشنای    

برزبانش مهربانی درنگاهش روشنایی

 

روشنایی می دهد خورشیدرابرق نگاهش

می گذارد آسمان هرروز پیشانی به راهش

 

راه او راه الهی است رنگ او رنگ الهی

می زداید از زمین وزمان نقش تباهی

 

کیست اوگنجینه اسرار(رب العالمین)است

وارث شمشیر مولایم (امیرالمومنین)است

 

می رسد مهدی به دستش تیغ سرخ اقتدار

تابگوید پاسخی بر ناله های انتظار

 

تابگیرد انتقام زخم های بیشمار                                                نویسنده:ف_ محمدی

علی بن موسی الرضا(ع)